Κάρατζιτς, Βουκ Στεφάνοφικ

(Vuk Stefanovic Karadzic, Τρσιτς 1787 – Βιέννη 1864). Σέρβος φιλόλογος. Καταγόταν από οικογένεια χωρικών και ήταν αυτοδίδακτος. Έζησε κυρίως στη Βιέννη, όπου γνώρισε τον Σλοβένο φιλόλογο Κόπιταρ, ο οποίος τον ενθάρρυνε στις μελέτες του. Έκανε πολλά ταξίδια, ιδίως στη Γερμανία και στη Ρωσία. Όλη η ζωή του ήταν αφιερωμένη στον εκσυγχρονισμό των σερβικών γραμμάτων: αποκάλυψε στην Ευρώπη τους θησαυρούς του σερβικού λαϊκού πολιτισμού, δημοσιεύοντας (από το 1823) –με τη βοήθεια αρχικά του Γιάκομπ Γκριμ– τη συλλογή Λαϊκά τραγούδια της Σερβίας, και συστηματοποίησε την ορθογραφία, τη γραμματική και το λεξιλόγιο της γλώσσας (Σέρβικο λεξικό, 1819), δημιουργώντας ένα από τα πιο απλά και πιο ορθολογικά ορθογραφικά συστήματα. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το έργο του που αφορά τη μετάφραση (1847) της Καινής Διαθήκης.